Müsəlmanları Avropaya yönləndirmək istəyi - Hitlerin islamla nə əlaqəsi
ey dili qafil fil faili məchul fani f...
derlər,
unudulmuş oxucu,
ya hitlər müsəlmanların nəyi idi?
tarixin geninə - boluna xışlanmış axışı içində bir zaman faşizm ideologiyasının şeyxi, yalqız anlarında köpəyinin başındakı bitləri təmizləyən, bütün metafizik əhdləri ilkin pozmaqda mahirləşmiş hörmətli hitler sanki durduq yerdə yəhudilərə qənim kəsildi. (bu xışlanmış axış ona görə deyirəm ki, hər zaman tarixdə biriləri olayların, hadisələrin qaynadılması səbəbini təşkil edir:-x.t.) ikinci dünya savaşı sırasında hitler 5 milyondan çox yəhudini yox etdi. beləcə, yəhudilərin qənimi faşizm deyil, hitler oldu.
əslinə baxılarsa, yəhudilərin, israiloğullarının düşməni müsəlmanlar olmalı idi. çünki onların bu dünyada paylaşa bilməyəcəyi Qüds vardır, Fələstin vardır, “vəd edilmiş torpaqlar” xəstəliyinin yaratdığı bir düşmənçilik vardır.
hitler israiloğullarını qıranda, artıq israiloğullarınin ideoloqu, o ideoloqun yazdığı kitab, o kitabdın hər cümləsinin sionist zəhəri tarixə bəlli idi. hitler hələ də həzm olunmayan induviudal əzmiylə sionizmin mahiyyətini sapına kimi anlamışdı. əgər hitler (onlara) ikinci dünya savaşı sırasında hələ də bütün dünyanın ideoloji - coğrafi soyuqlamasına, sətəlcamına dönüşmüş o soyqırımı yapmasa idi, 50 - ci illərə kimi heç vaxtı papanın, kilsənin, xaçın naz -qəmzəsindən qopmamış, bu mifik həzzin sakit-gizli eyforiyasına qapılmış bütün avropa və iqtisadiyyatı israiloğullarının əlinə keçəcəkdi. avropanı faşizm deyil, sionizm qarsıb qovuracaqdı. bu durumda, faşizmi məhv etmək mümkün olsa da, sionizmin qarşısına keçmək mümkün olmuyacaqdı.
derlər,
ey əncirə, zeytuna and içməkdən yorulmayan,
ancaq unudulmaqdan qarnı cırılan çılğın oxucu,
əslində yeri gələndə hz. İsanı önə çıxarmaqdan xoşnud olan, fərəh duyan islamın qarşısında sionizm, büründüyü məzlumluq donuyla elə də qorxunc görünmürdü. bütün dünya sionizmin qarşısında boynunu burur, bir sözlə, dünyanın sakral soyuğunda ağlını donduran dövlətlərini sionizm nə vaxtsa böyük köç dalğasına çağrı şərqiləri bəstələyərək qarşısına almışdır. bu faşizm - sionizm qarşılaşmasında sionizm daha qorxunc və daha güclü bir missiyaya sahib idi. faşizm qalib gəlsə idi, islamın zərər görəcəyinə inanmıram. ancaq sionizm üçün bu cür açıq şəkildə təkəlçi obrazında qalib gəlməsinə ehtiyac yox idi və yoxdur. çünki sionizm həm də mahiyyətcə bir millətə məxsus ideologiyadır. onun yapısının mahiyyətində faşizm qədər açıq - saçıq görünən, aşikar proses, siyasi kurs və praqdiqma yoxdur. üçüncü isə, faşizm açıq şəkildə hər millətdən olan topluma, dövlətə, yönətimə sirayət edə bilir. hardasa sossializmdən mahiyyət baxımından daban dabana, hətta paralel yürüyən antibəşəri bir yönətmə sistemi ola bilirdi. sionizmdə tək millətin gələcəyinə yönəlik daha magik sayılacaq anlayış tərzi var ki, onun kökündə dərin bağlara dayalı qutsallıqlar tapmaq olurdu. sionizmin ən qorxunc və qarşısı alınmaz gücünün Tanrının dört kitabından birinə, seçilmiş peyğəmbərlərindən birinə dayatılnası, (çıxması) onu həm üstün, həm fərqli, həm güclü bir görünən - görünməyən ideoloji gücə, hətta dinə yaxınlaşdırırdı. sionizm din içində bir dinə dönüşdürülmüş, ideoloji tərəfi daha ağır basan sistem olmuşdur. onun üçün bir xalqın kütləvi şəkildə sionist olması, sionizmin qurbanına çevrilməsi önəmli deyil və buna heç bir ehtiyac qalmır. çünki bir ölkəni, dövləti, xalqı özünə tabe etdirib, özünə, gücünə, istəklərinə, planlarına bağlamaq üçün o toplumun içindən çıxmış öndərlərin sionist olması bəs edirdi. elə bu şəkildə bu önəmin mahiyyəti sistemli işləyişini davam etdirməklə məşğul idi.
sionizmi qarşısına alan faşizn həm də hitlerin şəxsində alman xalqı ilə yəhudiləri üz - üzə gətirir. yalnız məlum son tarixi faciəvi soyqırım faktı bəs edərdi ki, bu dünyada yəhudilər bütün millətlərdən, o cümlədən, müsəlmanlardan vaz keçərək almanlarla savaşların dərinləşdirsinlər. əksinə isə, belə bir qarşıdurma qətiyyən görünmür. faşizm həm də hitlerin şəxsində və ikinci dünya savaşı konteksində alman xalqının, onun mədəniyyətinin üzərində qalan bir qisasçılıq nişanəsidir. bu qisasın sonucu olaraq israiloğullarıının müsəlmanlara yönəlik düşmənçiliyi, kini yox olmalı, itməli, yerini isə almanlara verməli idi. faşizm hardasa islamın, israiloğullarının hədəfindən yayındırılması kimi cərəyan edərkən, yəhudilər öz inventum aqressiyalarını müsəlmanların üzərinə yönəltdilər. 1948 də fələstində bir dövlət qurdular. onlar indiyə kimi dağınıq olaraq yaşam və mübarizələrini bir dövlət təşkilatlanması üzərində irəlilətdilər.
guya ötələrdən aldıqlarını keçmişinin (nihilist) müjdəsinə çevirərərk dövlət tam şəkildə öz ideoloji bazasını sionizm fəlsəfəsi və inancı üzərində məzlumların qırğınına rəvac verməklə) bərqərar etdi: - məsələn, “dünyada yəhudidən başqa bir millət varsa, o kölədir”. “yer üzündə ən üstün olan yəhudilərdir”. bütün dünyanın bu toplum tərəfindən idarə olunması isə guya göylərin öygüsünə, sevincinə dayanan əmri və diktəsidir. belə olan təqdirdə, onların ideyasının başlanğıcı tarixi fələstini ələ keçirmək, müqəddəs torpaqların ana parçasında dövlət yapısını genişləndirib müsəlmanları bu ərazilərdən köçə məcbur etməkdən ibarət olmalıydı. ancaq kimsə dərk etməyə çalşmadı ki,istənilən coğrafiyanın sakral ərazisini mənimsəmədən, o torpağı mənimsəmək qeyri-mümkündür.
derlər,
unudulması çörəkdən, sudan, havadan baha başa gələn, mədəsi qorxudulmuş oxucu,
məncə, israiloğullarının fələstini ələ keçirmək məqsədi, həm də müsəlmanları avropa qitəsinə yönləndirmək amacı güdürdü. çünki doğuya yönəlmək həm də dünyanın yeraltı zənginliklərinin ən xasına, ən boluna sahiblənmək hekayəsi demək idi. bu yönləndirmənin isə bir nəticəsi olacaqdı: 1. müsəlmanlar qutsal torpaqdan uzaq duracaq. 2.müsəlmanlar daha konfort bir görüntülü həyat sevə biləcəkləri zənniylə avropada yayılma areallları gerçəkləndiriləcək. 3. avropanın mədəni irqlərini islamla dağıtmaq. 4. islamla avropalıları üz - üzə gətirib yəhudilikdən, sionizmdən dünyanın diqqətini uzaqlaşdırmaq, müsəlmanlarla baş qatmaq,(yaxın prespektivdə əsas ideyaya çatmaq yolunda) vaxt udmaq ola bilərdi.
zatən faşizm kimi sosializmi də yəhudilər yaratmışlar. onlar, öz yaratdıqlarını, düşündüklərini bəşəri müstəviyə yüksəldə bilsələr də, bunu özlərinə heç vaxt tətbiq etmədilər, rəva bilmədilər. sossializm, faşizm və bu kimi siyasi ideoloji cərəyanlar çox vacib, önəmli idisə, nədən yəhudilər bu sistemləri öz dövlət yapılaraına uyğulamadılar? yəhudilər nəyin anti - insani, antitoplum, antimilli, anti-mədəni olduğunu gözəl dərk edir, anlayırlar.
bəs yaxşı, sionizmlə islamın arasına girən faşizm, yəni hitler, görəsən müsəlmanların nəyi idi? bəlkə hitlerlə müsəlmanların gizli bir əlaqəsi, bağı vardı?
faşizm məğlub olmuşsa, islam, yəni Fələstin sionizmin qurbanına çevriləcəkmi? faşizmin məğlub olub yerini islamın alması, illahım da sionizm üçün müsəlmanların hədəfə çevrilməsi gerçəklik ola bilməzdi. islamın mahiyyəti bu yerdə sionistlər üçün ərazi formasında hədəfə dönüşürdü.
sionistlərin qarşısında almanların faşist olub düşmənçilik etmələri, yəhudilərin dünyaya qarşı tavrını, münasibətini dəyişmədi. niyə? çünki faşizm ideoloji baza etibarı ilə metafizik, dini alt yapılı sistem deyil, əksinə inanc rıçaqları esperantiv inanc macərasına qoşulmuş tarixin çölündə mövsümsəl gerçəklikdir. demək, nə qədər cinayət törədib qətliam uyğulasa da, ədası toplumları, mədəniyyətləri yox edəcək bu sionizm üçün potensial düşmən sayılmayacaqdı. ona görə ki, yer üzünə tab gətirən kitabı, barını-bəhərini göylər dadmış öndəri, duyğusu, həyəcanı fizikötəsindən üzüağ kütlə üzərinə qayıdan peyğəmbəri və ta qədimlərə vararaq “mərifət sərgiləyən” tarixi ilə bərabər altındakı kilimiylə uçan kimliyi, göstərdiyi mənəvi gözəlliklərin siftəsini unutdurmaq təcrübəsi üzərində qalmış İSLAM, dünyanın bütün üst düzey oyunçularına olduqca qorxulu hesab edilir. sidrətül-müntəhanı ümmətinin səfasıyla mutmail edən islamın öndəri əbədi var olsa da, heç vaxt görünmür. islamın digər gücü hər an bir öndərin gələ biləcəyi, zühur edəcəyi, “onun yolunu gözləyənləri qurtaracağı” tezisinə bağlanır. beləliklə, sionizmə tək dəxli qalan bir dəyişməz nüans qutsal torpaqların mərkəzi halı hesab etdikləri Fələstinin əraziləridir. torpağın təkbaşına bir coğrafiya, bir ərazi olaraq hansısa ideyaların, ideolojilərin yerini alması da az düşündürücü məsələ olmamalıdır. ərazi, torpaq, coğrafiya təkbaşına inanca, kitaba, dini əvəzləməyə tab gətirə bilirsə, dövlətə, mədəniyyətə çevrilmə şansını da heç vaxt qaçırmamışdı.
eynən israiloğullarıının 20 - ci əsrdən etibarən apardıqları mənəvi dağıntılar, təşkil etdikləri planetlər arası sərgüzəştlər, qırğın silahları üzərindən uyğuladıqları milli özünüdərk anlayış formasını bütün yönləri ilə görməyən, anlamayan yoxdur.
Xanəmir Telmanoğlu
