BİRİ İKİSİNDƏ - Xanəmir Telmanoğlunun ezoterik - metasofi şeirləri

Hit: 868
BİRİ İKİSİNDƏ - Xanəmir Telmanoğlunun ezoterik - metasofi şeirləri
BİRİ İKİSİNDƏ -  Xanəmir Telmanoğlunun ezoterik – metasofi  şeirləri
 
 
“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının “Ulduz” jurnalı ilə birgə BİRİ İKİSİNDƏ layihəsində bu gün sizlərə Xanəmir Telmanoğlunun ezoterik – metasofi  şeirləri təqdim ediləcək.
 
 
QIZL ALMA VÜCUDNAMƏSİ –
 
(ezoterik – metasofi  şeirləri)
 
 
(sizi bizdən çıxacağıq (777 - 666) )
 
ey dili qafil fil faili məchul fani f...
 
 
siz 666 olun
 
biz 777 olaq
 
biz sizli də sizsiz də 777-yik
 
 
 
izn versəniz də, verməsəniz də,
 
biz 777-dən
 
çıxacağıq
 
hər gün hər an çıxırıq 666-yı
 
geridə qosqocaman 111 qalır
 
 
 
bizdən çıxsaq sizi
 
geridə 111 qalır
 
elədir bizdən çıxılmalıdır “siz”
 
sizdən çıxsaq bizi
 
– 111 qalacaq
 
 
 
hər iki halda çıxsaq çıxılsaq
 
atsaq atılsaq
 
geridə ya soyuq
 
ya isti bir atmosferi miras saxlayacağıq
 
miras saxlayacağıq
 
ya soyuq hücrəli
 
ya isti sədəfli atmosferi
 
 
 
doğrudur elədir
 
777-dən çıxacağıq 666-nı
 
bizdən
 
bizim  tərkibindəki 666-yı atıb gedəcəyəm
 
geridə özümüz olan 111 qalacağıq
 
 
 
bu nə demək
 
siz bizdəsiz
 
bizdə varsız
 
biz sizdə yoxuq
 
sizdə olmadıq
 
indi sizi 666- nı
 
bizdən 777-dən qoparıb ayırıb atırıq
 
özümüzü tapırıq
 
 
 
sizin ağrılarınız bizdə gizlənib
 
 
 
sonda yer üzünün adını mars qoyacağıq
 
ya da gedib
 
 gedib marsda nəfəsimizi dərəcəyik
 
 
 
bu nə demək
 
indi hərfləri əlifbaları da dəyişəcəyik
 
az qalıb rəqəmləri sayları da təzələyəcəyik
 
sıfırda başlayıb sıfırda dövr edəcəyik
 
2018.
 
 
 
faizin mərsiyəsi
 
ey dili qafil fil faii məchul fani f...
 
............    ...........    ....      .................
 
 
 
bu yəhuda iuda nə keçib xirtdəyimə
 
tapınaqlar tamahla bəsləyir tanrısını
 
hər nəfəs alışımdan sur çalır qulağıma
 
bəlkə bitirə bilək iblisin erasını
 
 
 
o kimdir adı sanı faizlə əvəzlənir
 
dən tutan sünbüllərin tən qırtan zənbillərin
 
göylərin qəzəbindən gözüm haqqa zillənir
 
çün başları kəsilir faizlə səbillərin
 
 
 
güldən danışa bilsəm mövsüm ovsunlanacaq
 
xərc çəkən yəhudinin ocaq söndürməsi qış
 
ac mədələr gurlayıb ağızlar sulanacaq
 
hünkar ovuclarından qopunca qırğın alqış
 
 
 
banklar zindan kimidir sorub qanı alır can
 
dəryalar dibindəki mərcandan qırçın ləpə...
 
düzəldib tanrılara...tutur bitməz həyəcan
 
saraylar taxt-taclardan altunlar səpə-səpə...
 
 
 
banklar... faizlər.. bir də yəhudi bəsləməsi
 
düşməz dildən ağızdan ...keçməz hundan oğuzdan
 
atilladan metedən fateh sicilləməsi
 
ödədər qarşılığın yuxu görsə yavuzdan
 
 
 
qudsün divarında bütün xətlər əhdimdi
 
yerusəlim üstündə səma elə siyah dan
 
rənglər nə vaxtdan mənim tale ləlli bəxtimdi...
 
böhran ki başlayalı gələn çoxdu qıraqdan....
 
 
 
ha sevinsəm alışmaz için eşqyar şöləni
 
əşkiyadan quldurdan baş qaldırmaq hesabdı
 
faizlə topraq bulub dəfn edirəm öləni
 
dünyada ən mötəbər tabir varsa qəssabdı
 
ölməmək əsarətsə ölmək zinhar məsrəfdi
 
 
 
ölümlərin qorxusu.. ehsan üstə faizlik
 
bu nə... bank məzarlığı ... bu nə bank qəbristanlığı
 
(yer altda doğranırıq kəsilirik... qurbanlıq)
 
yazıq qarğa quzğunlar ah-naləniz alındı
 
heç olmasa gövhər bilin körpə leş qalığını
 
 
 
2017.
 
 
 
əsirnamə
 
ey dadi bidad danəndə dəhan dərviş d…
 
elədir 1453-cü ildir. üçüncü dünya savaşı dönəmidir.
 
 
 
axır ki inancımın altında qaldı roma
 
tanrılar anlaşaraq tanrıya dönüşdülər
 
qurudub darğınlıqla qanlı teştlər dibində
 
baxışlarıyla göydə günəşi də eşdilər
 
 
 
qəfil soyuq başlayar buzu kəhanət qovar
 
su altında bərq vuran gülüşlər öz halımdı
 
kainatın köksünü qalxıb işıqlar sığar
 
elə bil savaş gedir sanki ölüm qalımdı
 
 
 
sular dönüb azğına basacaqdır qütbləri
 
çiləmdəki yanğına ayaq uydurmaz kimsə
 
aləmlərin küncündə mənim kimi tipləri...
 
sonra sormazmı allah: hanı eşqində bəstə
 
 
 
nə qıvraqdı yerişim nə oynaqdı gözlərim
 
zərrə də qaça bilməz haça dilli həzzimdən
 
elə ki mənasını salan olsa sözümə
 
içə gömsəm səsimi partlaq verər köksümdən
 
 
 
ya fırlanan dünyanın yanında dil qısaysa
 
ya qovrulan ürəyim qıvrılan bir ilansa
 
bu qübbənin nurları çəkilməsin bir daha
 
məni salmasın dara
 
məni basmasın yasa
 
 
 
çökür sivilizasiya çökür mədəniyyətlər
 
...hansı türə göz dikib görəsən indi isiq
 
hansı dilə tərpətməyim ötələrdən eyhamlar
 
hansı zəmidən qalmış əllərdəki başaqlar
 
 
 
belə ötüb keçirəm kainatin küncüylə
 
səsim heç çıxmasa da fikirlərim çağlayır
 
yenidən uğraşarmı köçlərlə eşq məsumca
 
çimiri yox ruhumun
 
enib yalqız ağlayır...
 
 
 
mənə olan zülmdən xəbəri yox əcəmin
 
açıram vyananın qapısın ustalıqla
 
baxıram ki qarşımda durub batı hegemon
 
baxışlarımdan sızan eşq də çıxır qovluqla
 
2016.
 
 
 
 
 
qapanmamış hesablar
 
ey dadi bidad danəndə dəhan dərviş d….
 
 
 
şərqdən işıq doğacaq buna yaman əminəm
 
əminəm ki həyatım basabasda sürmədi
 
nə var aşkarda gördük nə var açıq söylədik
 
daha qəlbin dibində gizlin nədi sirr nədi
 
 
 
keçən keçdi əlbət ki zaman həmən gil olmaz
 
köçən köçdü bu hədlə duman ləngiyər dağda
 
dünya ruhda doğramsa bahar gələ gül olmaz
 
inan ağzımı açmaz iti uclu bıçaq da
 
 
 
belədir bu göylərin həll etdiyi müşküllər
 
qaldı qiyamətlərə qapanmamış hesablar
 
nədəndir ağuşunda ölümlərin kərküklər
 
inlər azan səsləri qan tökdükcə qəssablar
 
 
 
aşiq olan həddini biləli zaman gəldi
 
yuduqca çirkabları suların fərasəti
 
bir də gördün dağlarda hu çəkdi şaman güldü
 
gətirdi hürriyyəti dağıtdı əsarəti
 
 
 
daha danışmaq üçün əldən ver gil fürsəti
 
hindu baxışlarıyla avam çıxdı irəli
 
elə ki üzəngidən keçirdinsə itləri
 
sürünü rahat otar yürü dağda qürrəli
 
2015.
 
 
 
 
 
şeir yazıb saç ağardıb
 
ey dadi bidad danəndə dəhan dərviş d....
 
şah sağ olsun xəzər hələ qalxmayıb
 
 
 
kimsə bilməz səni nə vatikan nə roma
 
göydən enmiş görünməzlər arasında gəzərsən
 
təkliyinə eşq dedirdən heykəlləri qınama
 
axı kimsən nə karəsən hansı əsrdən sirsən
 
 
 
bilən olmaz qeylu-qallar başında əcdad haylar
 
gün uzunu ruzin belə nəfəsində dolaşır
 
kilsə görməz məscid bilməz ruhundan axan çaylar
 
araz adda kür muradda xəzərinə ulaşır....
 
 
 
göylər bir az sinsə yerə təntiyər varlığından
 
bu dünyada nə gördünsə yaxıb aldın gözünlə
 
ətrafdakı əşyaların adları da inləyir...
 
(qayıblar güllər üstündə təntiyər sağlığından)
 
açılmayan kitablara ön söz oldun üzünlə...
 
 
 
kimsə bilməz qənşərinə göstərişlə çıxmısan
 
şeir yazıb saç ağardıb qədərinlə oynayıb
 
hə... desinlər “səy ağıllı özündən nə çıxmısan?”
 
kimsə belə almayıbdı özündən dönmə hayıf...
 
 
 
uca şahlar padişahlar qoy küllənsin sarayda
 
heç güvənmə ayrılığın hicrətinə qaçanlar
 
sözlərinin mənasını arasalar dəryada
 
səni görcək duruxarlar qəlb gözünü açanlar
 
 
 
nə fırtına nə qasırğa həsrətini tovlamaz
 
günəş belə işığını utandırar canında
 
qurdla qalsan qiyamətə aya baxıb ulamaz
 
qılıncını çəkə bilsən yer rahatlar qınında...
 
 
 
bu sərxoşluq sənə bəsdir fəryadın can çıxara
 
oxşarın yox aləmlərin dəmlərinə qoyula
 
qoy desinlər bir yusif da mehman olub quyuya
 
kimsə qanmaz qılınc böylə qınından sıyrılar...
 
göylər çəkər yaxasını yer yasını saçlayar....
 
2015.
 
 
 
 
 
bir azdan
 
ey dili qafil fil faili məchul fani f...
 
 
 
bir azdan pkk notr dam kilsəsini...
 
vatikanı drezdeni  havaya uçuracaq
 
londonun parisin berlinin mərkəzi küçələrində
 
gülümsəyən xaçlar qan içində üzəcək
 
 
 
burax əvəz eyləsin məni haqqın darğası
 
axşamın macalından yaxşı sübhün əcəli
 
hansı rəngi çox sevsən sonda çıxar qarası
 
yeddi rəngdən yeddi qız çıxaracaq gəncəvi
 
 
 
bu kərəm topuğumu qapılarda sarımam
 
uzadıb saçlarımı çıxaracam ağlıqdan
 
göylərin yaxasından qopmadıqca arınan
 
ayağının altında torpaq betər yaylıqdan
 
 
 
nə şirvan naxışıdır bu nə təbriz çeşnisi
 
xilafətin bəzəyi ərşü əladan gəlir
 
görmürsən alışıb yanır müxənnət-in sinəsi
 
onu çoxdan yoxladıb
 
ruhumuzdakı gəlir
 
 
 
iradəsi ləngiyir istanbul paşasının
 
hər cümənin aclığı zamanın ötəsidir
 
məhşərdə tən bölərkən torpağı qoşa sait
 
hilal ucu aclığım qövmümün törəsidir
 
2015.
 
 
 
 
 
zamanın sərməstliyi
 
ey dadi bidad danəndə dəhan dərviş d...
 
 
 
ay başlamış göylərin tənində sulanmağa
 
sabah vaxtı güllərin qoxusu tətikdədi
 
...bu vədə ay yerindən isa da sallanmağa
 
ıstəməz... bir az sonra günəş əsirlikdədi...
 
 
 
qınama işarəmi naşı şənliyim yaya
 
yürüdükcə hekayəm bayram azarı tutur
 
qanım da şoralansa gedib varacam yaya
 
tacir qurtarmayınca qalxıb bazarın satar....
 
 
 
nə uzadım irəli əlimin soyuğu qar
 
hansı fəsildə ölsəm işıq qaçar ağzımdan
 
ruhum hüzur içində üst başımdan axar qan
 
kimsə döndərə bilməz yazı pazlı qəzamdan
 
 
 
nə gavurlar görmüşəm nə hallar suya bənddi
 
səsimin sərməstliyi  “dəli kölə olamaz”
 
artıq dirini burax ölü də aşır həddin
 
bu cəhalət adətsə əldə qalmaz qalamız....
 
 
 
göylərin acizliyi bizəmi tən toxuyur
 
yoxsa milad mindirir məzənnəyə şənliyin
 
sular susdu susmadı rüzgar ondan oxuyur
 
baş qatır vuran vursun eşqdən betər ənliyin
 
2015.
 
 
 
“Ədəbiyyat və incəsənət”
 
(22.11.2024)








Redaktorun seçimi