Cavid Fərzəli: Hər görüş əllərimizin vida yeriymiş
***
Nə bildin əllərindən uzağam sənə,
Nə bildin sirrindən gizliyəm, daş ürəkli yolam.
Bəlkə yollarında itən qəbrimdi cığırlar, üstümü çiçəklər tutub indi...
Bilmirəm,
bəlkə də ləpirsiz gəlmişəm sahilinə.
Balıq dilində sevmişəm səni...
Bu sevgidə məni bir az payız rəngli yağışlar,
bir az bulud şəkilli ağaclar,
bir az da sən yaratmısan.
Qollarımın ürəyi sındı qucağımda...
Əllərimdən yetim,
əllərimdən yarımayan
beləcə min yol yad olduq
Bir qatarda gedənlər kimi...
Nədir bu bəxt, nədir bu tale
Bu sevgiyə
bir tabutu bölə bilmədik.
Qoymadın sevginin əllərində öləm.
Hər görüş əllərimizin vida yeriymiş...
Daha saçlarını tök yanına
Mən ölən başqa payız idi,
başqa yaz idi.
Biz yarpaqların qışından yarımadıq.
Bağışla !
Bəlkə birdə gələ bilmədim
üç fəsil yaşayan yarpaq ömrümə...
Cavid FƏRZƏLİ
